En weer waren we ze allemaal kwijt. Met tien man waren we vanochtend naar het pretpark gegaan, gezamenlijk met drie auto’s. Bij het parkeren ging het al fout, een auto waren we meteen bij het begin al kwijt, en nadat we lange tijd bij de ingang op de inzittenden ervan gewacht hadden besloten we maar met zijn zessen het park in te gaan. Het was idioot druk en twee van onze groep gingen hun overbodig meegebrachte jassen ter bewaring inleveren, ook hen zagen we niet meer terug, onvindbaar in de gigantische mensenmassa die zich deze dag naar het park had begeven.
Het weer loog er dan ook niet om, 25 graden en een strakblauwe lucht, wat wil je nog meer. Vier man over, en Marc en ik, Charlie, aangenaam, moesten na een uur ontzetten pissen, dus vroegen we de andere twee even op ons te wachten. Toen we opgelucht de toiletten weer kwamen uitgelopen, leken ook onze andere twee vrienden, die ook niet echt happig waren op ons te wachten, te zijn opgelost in het gekrioel. Maar ik was degene met de auto, dus echt rouwig waren we ook niet dat we ze kwijt waren, we waren er tenslotte voor ons plezier. Het toeval wilde dat ik samen met Marc overbleef, met hem kan ik altijd lekker ouwehoeren over wijfen en sex. En als het ons een beetje te heet wordt dan helpen we elkaar ook gewoon een handje. Daar ben je toch ook vrienden voor, tenslotte. We besloten het even wat rustiger aan te doen en haalden wat blikjes bier en namen plaats op een grasveldje ergens midden in het park. Tegen een boom leunend begonnen we de mensen, en in het bijzonder de vrouwen, te bekijken die langsliepen. Gezien het lekkere weer waren deze karig en sexy gekleed, de mooiste benen passeerden de revue en de lekkerste borsten wipten langs.
”Mmm, lekker man, die geile wijven”, zei Marc. Ik beaamde zijn opmerkingszin en zei dat ik het ook wel behoorlijk heet kreeg van al dat loslopende wild. Met nog een paar biertjes tegaan, gingen we een heerlijk lui en doezelend half uurtje tegemoet, totdat Marc vroeg of ik zin had om eens een attractie op te zoeken. Nu waren we toch in een pretpark, dus ik ging met hem mee.
We gingen in de lange rij staan voor CoolCoaster, een gigantische achtbaan die vier keer over de kop gaat en met 2 kurkentrekkers. Voor ons stond een jong stelletje van een jaar of 22. De jongen had zijn arm om haar heen en zijn hand ruste boven haar billen, die bedekt waren met het dunne grijze stofje van haar jurkje. Haar hand had ze in de jongen zijn kontzak gestoken. Marc en ik leunden tegen de hekjes die de rij scheidde van het perkje, en keken zo nu en dan terloops naar elkaar, en dan weer naar het stelletje, dat elkaar steeds zachtjes toelachte en elkaar kleine knuffeltjes gaf. Naarmate de rij vorderde, werden ze ietwat minder geremd, en we zagen hoe de jongen een vinger zachtjes door het spleetje van zijn vriendin liet glijden terwijl zij steeds ritmischer in zijn kont kneed. Ook hun tongkusjes werden iets heviger, ze gingen echt behoorlijk in elkaar op, ze waren duidelijk aan het schockeren, maar kende blijkbaar ook hun grenzen want hier bleef het verder bij.
Eindelijk mochten we instappen. Marc en ik namen het achterste wagentje. We zaten samen, helemaal alleen, en in het donker. En toen gebeurde iets waar ik al op gerekend had vandaag, alleen niet hier, op deze plek en plaats. Ik voelde Marcs hand over mijn buik wrijven en hij gleed behendig mijn sportbroek in. Ik deed hetzelfde bij hem al ging het wel wat moeilijk door de gigantische beugels om onze schouders. Mijn pik was meteen keihard, en die van Marc voelde ook vertrouwd opgewonden aan. We begonnen elkaar in een lekker tempo te rukken en op dat moment begon het karretje langzaam omhoog te rijden. Na een meter of vijf kwamen we buiten, en in volle glorie zaten we elkaar te trekken, niemand kon ons zien nu, de mensen voor ons zaten met hun rug naar ons toe, en de mensen buiten keken naar de onderkant van de karretjes. We keken elkaar met een geile blik aan, en sterkten elkaars geile gevoelens door met onze tong over onze lippen te gaan. De karretjes waren halverwege het hoogste punt van de baan, voordat ze met 76 MpH naar beneden zouden storten. Het was eigenlijk ook best frustie, we konden elkaar verder niet strelen, kussen of lekker pijpen, nee, we zaten gevangen in de beugels, en alleen elkaars pikken konden we pakken. Met zijn volle vuist om mijn lul kneed Marc mij naar geilere hoogten. Ik op mijn beurt wreef zachtjes met mijn duim het voorvocht dat hij produceerde uit over zijn eikel, wat een zacht gekreun uit Marcs mond veroorzaakte. Mmmm dit beloofde een lekker ritje te worden, we naderden bijna het hoogste punt van de achtbaan. Vanaf dat moment zou het 42 seconden duren voordat we weer beneden stonden. We keken elkaar nog even aan.
“‘We doen het snel, maar niet te gehaast”, fluisterde ik hem nog zachtjes toe, en we hoorden de eerste meiden al gillen, de karretjes kregen de vaart te pakken en met een noodvaart werden we naar beneden gelanceerd.
Door de G-krachten trokken Marc en ik elkaars voorhuiden helemaal strak naar achter. De eerste looping kwam er aan, nog steeds niet helemaal van de eerste schrik bekomen lieten we de bewegingen aan onze penissen over aan de natuurlijke cadans van de karretjes, en die was niet gering, zonder zelf ook maar een beweging te maken zaten we elkaar gigantisch te masturberen. De tweede looping kwam, de derde, en toen kregen we even weer wat grip op elkaar. Met een geile zucht die echt uit het diepste vanuit ons kwam masseerden we elkaars stijve lullen. De achtbaan maakte een kleine aanloop van 10 meter de lucht in om zich daarna in de kurkentrekker en de laatste looping te storten. We keken elkaar weer aan en fluisterden elkaar half kreunend toe hoe heerlijk geil dit wat. Ik voelde dat mijn sperma klaarstond voor een ontlading en aan Marcs kloppende tampus in mijn vuist te voelen liet het van hem ook niet lang op zich wachten. Meiden begonnen te gillen, Marc en ik schreeuwden mee, van extase. Marc had het helemaal niet meer en kreunde zijn longen uit zijn lijf. Het viel niet op tussen al het gegil van die meiden. We gingen nu richting de laatste looping.
“Als we boven zijn komen we klaar!!!!”, gilde ik richting Marc. Door de krachten die de snelheid opriep bewogen onze hoofden als gekken heen en weer. De karretjes zoefde het eerste deel van de looping in. We werden wild door elkaar geschud door de vaart van de baan. Meiden begonnen harder te gillen. De achtbaan was op zijn hoogste punt en precies op dat moment schreeuwden we het uit van ontlading.
“AAAAAAAAAAAAAAH, WEEEEEHEEEEEY!!!!!!!!”
Warm zaad werd met een vaart van 70MpH ontladen, waar we het lieten wist ik niet, maar ik wist wel dat dit een van de zaligste ervaringen was die ik ooit had meegemaakt . Ik voelde nog wat van Marcs zaad op mijn hand, en trok toen mijn hand terug. Marc deed hetzelfde en net op tijd, want de volgende mensen zaten al te springen op het karretje in te mogen.
Ik stapte uit en keek nog even achterom of ik niks vergeten was. Boven het meisje wat inmiddels was gaan zitten, zag ik een grote klodder zaad via de lederen hoofdsteun naar beneden druipen. Snel liep ik achter Marc aan naar de uitgang van de achtbaan. Opeens stonden we weer in een rij en hoorden mensen lachen. Een hele groep stond te wijzen naar een beeldscherm in een een of ander houten schuurtje. Marc en ik drongen ons naar voren om ook te kijken en kregen even een kleine hardstilstand. Op dat schermpje stonden Marc en ik, elkaar aftrekkend en elkaar kreunend aankijkend! “Dat zijn ze, hahaha”, hoorden we een jongen lachen. Snel vluchtten Marc en ik, het kleine groepje getuigen van onze ervaring genietend achterlatend. Wisten wij veel dat van iedereen in de achtbaan een foto werd gemaakt!
Na honderd meter gerend te hebben kwamen we tot stilstand en elkaar even aankijkend proestten we het allebei uit in een keihard schatergelag. “Hahaha, hahahaha, hahahaaaaaaaa!”, lachten we allebei, zonder echt woorden te hebben voor deze situatie. “Kom, we halen nog wat drinken en zoeken een plekje waar we het gebeuren rustig kunnen napraten”, zei ik. “En eventueel verder gaan waar we net niet aan toe kwamen”, vulde Marc mijn voorstel aan.
“En eventueel nog een derde erbij, misschien?”, zei een hele bekende stem achter ons. We draaiden ons om en daar stond Guido, een van de jongens die we kwijt waren geraakt. Met een groen mapje in zijn hand wapperend keek hij ons uitdagend aan. Het was de belastende foto van Marc en ik.
“Heb jij…, zat jij ook…..”, stamelde Marc en ik. “Ik zat in het karretje voor jullie, ik kon jullie goed horen”, zei Guido met een steeds groter wordende grijns. Marc en ik keken elkaar aan en barsten weer in lachen uit. En toen weer serieus. Want die Guido was echt een leuke jongen, met een heerlijke body en een leuk, knap gezicht. We keken tegelijkertijd naar hem op, zijn grijns groeide weer, en dat was niet het enige dat groeide, aan zijn sportbroek te zien. We besloten voor ons drieen wat bier in te slaan en er een gezellige middag op een rustig veldje in het park van te maken. En gezellig werd het…..