Het was een warme dag in mei, mijn moeder was met een vriendin op vakantie gegaan en ik bleef, samen met mijn vader en mijn broer, thuis. Ik had nooit gedacht dat het zou werken. Ik was zestien en met mijn vader kon ik de grootste ruzies om de kleinste dingen krijgen. Mijn broer was achttien en was mijn enige held. Toch hebben we het zes weken lang overleefd, en dat zonder ruzie.
Het begon klein en onschuldig. Ik had mijn broer wel vaker naakt gezien, maar sinds we in de pubertijd waren beland waren we allebei erg gesteld op onze privacy.
Maar je bent jong en hormonen gieren door je lijf, en je bent nieuwsgierig. Dus ik probeerde zo nu en dan mijn broer wel eens te betrappen op een stevig potje rukken. Het was me tot die ene noodlottige dag nooit gelukt. Hij had altijd de deur op slot als hij onder de douche stond. Ik ben vaak zat zijn kamer binnengelopen als ik dacht dat er iets te zien viel, maar nooit heb ik iets te zien gekregen.
Ik vond het dan ook vreemd dat de deur van de douche dit keer niet op slot zat. Voorzichtig zette ik de deur op een kier, het geluid van het stromende water, en het douchegordijn zou alles goed maskeren. En door die ene kier kon ik zien dat mijn broer geen schone kleren mee had genomen. Een plan vormde zich in mijn hoofd.
Met zekere haast maakte ik me uit de voeten. Ik sprintte zijn kamer in en verschool me vakkundig onder zijn bed. Tenzij hij me zocht zat ik hier meer dan veilig, met een goede uitkijk op de kamer en de deur. Ik kon niet alles zien, maar genoeg, zo oordeelde ik vanuit mijn schuilplaats.
Ik wachtte geduldig af, klaar om mijn broer te betrappen.
Ik verbaasde me toen na vijf minuten de deur openging en het niet mijn broer was die binnenkwam lopen, maar mijn vader. Een korte broek en een t-shirt, geen schoenen, geen sokken. Hij liep de kamer in, keek in een paar lades en viste er iets uit. Mijn hart ging te keer, en ik bijt op m’n hand van de angst, bang om ontdekt te worden, maar benieuwd naar wat er ging volgen. Ten mijn vader naar het bed toe liep vreesde ik het ergste, maar in plaats van betrapt te worden ging hij eerst op de rand van het bed zitten. Ik zag twee gebruinde, harige benen vanuit mijn schuilplaats en hield mijn adem in.
Waar was mijn vader toch mee bezig? Wat deed hij hier?
Het was stil, te stil, ik hoorde mijn vader op het bed, hij ging verzitten, en liet zich achteruit vallen. Het plafond van mijn schuilplaats leek angstaanjagend dichtbij te komen, maar het raakte me niet.
Ik hoorde iemand aan de deur, en mijn ogen boorden zich een weg naar waar het geluid vandaan kwam. Daar stond hij dan, mijn held. Hij was naakt, en gretig prentte ik ieder detail van zijn naakte lijf in mijn geheugen. Zijn laaghangende ballen, het donkere schaamhaar, en een besneden lul die verdacht dik leek. Ik kon zien dat mijn broer borsthaar aan het krijgen was en vroeg me af of ik dat ook zou krijgen als ik zijn leeftijd had.
“Pa, godverdomme, wat doe jij hier! Jezus! Rot op!”
“Hey, doe normaal,” hoorde ik mijn vader met een zekere spot in zijn stem zeggen. “Alles dat je meer hebt dan een aap is meegenomen.”
“Doe normaal!”
“Zo te zien ga je in rap tempo richting aap,” lachte mijn vader.
“Rot op!”
“Ach ik zit je maar te stangen. Je hoeft je heus niet te schamen, toen ik zo oud was als jij had ik nog geen borsthaar. Ben maar trots.”
“Waarop?”
“Heb je Daan gezien?”
“Nee, is die niet bij Mark ofzo?”
“Dat zou best kunnen,” kuchte mijn vader.
Ik hield mijn adem in, ze hadden het over mij. Ik was nog nooit eerder zo bang geweest, mijn borst deed pijn, en ik zou kunnen zweren dat het geluid van mijn bonzende hart drie deuren verder nog te horen was.
“Maar waar moet ik trots op zijn? Borsthaar? Ik geloof dat het tegenwoordig beter is om het af te scheren, als ik zo naar televisie kijk, en de verhalen mag geloven.”
“Op borsthaar hoef je niet trots te zijn nee.”
“Waar dan wel op?” vroeg mijn broer met oprechtheid in zijn stem. Ik vroeg me in stilte af wat er aan de hand was, waarom hij niet de moeite deed om zijn pik te verbergen. Hij stond daar maar wat te staan. Of beter gezegd, hij liep daar maar wat rond, kijkende in zijn kast en lades. Het kon nooit zo lang duren om ondergoed ergens vandaan te vissen en aan te trekken.
Ik vervloekte mezelf zo snel als dat ik de gedachte door mijn hoofd had laten schieten, want mijn broer viste prompt een boxershort tevoorschijn en trok hem aan.
“Dat je geen kleintje hebt natuurlijk,” lachte mijn vader.
“Moet jij daar niet trots op zijn, volgens mij heb ik ‘em van jou,” grapte mijn broer terug.
“Je zal hem niet van je moeder hebben nee,” blufte mijn vader. “Misschien dat je over een paar jaar je oude heer hebt ingehaald.”
“Mijn oude heer is wel heel erg hoopvol,” gaf mijn broer op dezelfde toon aan. “Dat ‘ie nog denkt een grotere te hebben.”
“Ik geloof niet dat ik bang hoeft te zijn.”
“Bewijs dat maar dan…” mijn broer slikte zijn opmerking razendsnel in. Het was eruit gefloept, te makkelijk, te snel meegegaan in het opscheppen van m’n pa. Ik hoorde mijn vader lachen.
“Ik kan ‘em zo laten zien jongen, maar je bent te schijterig om te kijken. Ik geloof niet dat je de afgelopen vijf jaar de badkamer niet op slot hebt gedaan.”
“Zal wel,” siste mijn broer onder zijn adem. Pa had duidelijk een gevoelige noot geraakt.
“Kijk dan.”
De deuk in het bed verdween, en ik zag mijn vader opstaan, ik hoorde het geluid van een rits en nog geen seconde later lag de korte broek van mijn vader op zijn enkels. Mijn broer had in minder dan die seconde zijn rug naar mijn vader gedraaid, en ik baalde dat mijn pa te dicht bij het bed stond. Ik miste alle actie.
“Doe normaal, alsof je nog nooit eerder een lul gezien hebt. Hij vreet je niet op hoor. Kijk dat is het verschil tussen jullie en mij, jullie zijn zo verdomd preuts. Vroeger, toen liepen we in onze blote kont door het park.”
Vanuit mijn positie zag ik mijn broer voorzichtig omdraaien. Te voorzichtig, het leek het idee te verdrijven dat hij de ontspannen gast was die zich nergens wat van aantrok. Hij was zenuwachtig en iedere schokkerige beweging was daar bewijs van.
“Volgens mij heb ik je al ingehaald,” zei hij lacherig maar nerveus.
“Het gaat er ook om hoe groot ‘ie is als ‘ie startklaar is.”
“En jij weet hoe lang de mijne is als die startklaar is?”
“Nee, maar je hebt volgens mij wel een vleeslul, dus veel groeien zal ‘ie niet.”
Mijn broer zweeg.
“Een bloedlul, daar met je voor uitkijken, die groeien zo een twee drie uit tot een monster. Zo noemen ze dat toch? Bloedlul en vleeslul?”
“Wat kwam je eigenlijk doen pa?”
“Vragen of jij en je broer vanavond thuis zijn.”
“Hoezo?”
“Ik ben vanavond weg, ik weet niet hoe laat ik terugkom, ik ga wat drinken met Joeri.”
“Ome Joeri?”
“Ja die belde op, vroeg of ik meeging, dus het zal wel laat worden. Let je een beetje op je broer?”
“Hij is zestien!”
“En dus kan hij niet alleen thuisblijven. Ik weet heus wel dat hij door m’n porno neust.”
Ik slikte zo zacht mogelijk, ik schaamde me kapot.
“Het zal wel. Maar pleur nu maar van m’n kamer.”
En met die woordenwisseling was het gedaan. Mijn vader verdween door de deur, en mijn broer volgde niet veel later. Ik wachtte tien minuten en vertrok toen zelf. In mijn hoofd vormde zich een sluw plannetje voor de avond.
Die avond wachtte ik tot het juiste moment. Laat genoeg dat we allebei wat losser waren, vroeg genoeg om alle tijd van de wereld te hebben om te doen wat ik wilde doen.
Het eerste dat ik nodig had was een aanknopingspunt. Iets m de lippen wat losser te maken, en om de bal aan het rollen te krijgen.
“Zullen we kaartje blazen?”
“Kaartje blazen?”
“Ja je weet wel, een stok kaarten op een fles, omstebeurt blazen, degene die de laatste eraf blaast moet zuipen.”
“Dat is kinderachtig.”
“Schijtlijer.”
“Pak de fles maar.”
En zodoende was mijn avond begonnen. Als er iets is dat ik goed kan, dan zijn het drank spelletjes. Ik laat me zelden strikken en kan goed tegen alcohol. Mijn broer daarentegen is te snel uit zijn tent te lokken.
De eerste drie rondes won in. Toen mijn broer begon te klagen verloor ik met opzet een rondje, alleen om hem weer twee rondes te laten verliezen. Tegen een uur of twaalf was mijn broer al goed ver heen, en was ik nog steeds nuchter.
Fase twee, het bespreekbaar maken van een taboe onderwerp, kwam nu aan de beurt.
“Weet je, volgens mij wil ik onder het mes.”
“Waar eikel je over?” lalde mijn broer.
“Je weet wel, besneden worden.”
“Echt niet gozer, dat wil je echt niet.”
“Waarom niet?”
“Toen ma en pa mij onder het mes lieten gaan toen kon ik rete lang niet rukken, en het deed me toch een pijn!”
“Ja maar het is toch hygiënischer ofzo?”
“Zal best, maar die eerste weken zal ik echt nooit vergeten.”
“Volgens mij klappen je ballen dan.”
“Volgens mij… ik weet het wel zeker! Ik geloof dat ik me echt suf heb gerukt het moment dat het kon.”
“Hoe ruk je dan nu eigenlijk? Zonder vel?” vroeg ik vol interesse.
“Gewoon eigenlijk, ja wel anders, met m’n vuist en wat spuug soms.”
“Lijkt me vreemd.”
“Ach het went.”
Er viel een korte stilte.
“Waarom wil je dat eigenlijk weten?”
“Gewoon benieuwd,” antwoordde ik terwijl ik m’n schouders ophaalde.
“Je hebt pa’s porno toch wel eens gezien, die gozers zijn ook allemaal besneden.”
“Pa heeft porno?” schaapachtig en niet bepaald oprecht.
“Ja, en hij weet dat je eraan hebt gezeten.”
“Alsof jij dat nooit hebt gedaan!” riep ik beschuldigend. Ik onderdrukte een glimlach terwijl mijn broer nog een slok sterke drank achterover gooide.
“Heb je die ene film gezien met al die wijven die over twee van die gasten heengaan?”
“Het zijn er drie.”
“Zie je nou wel!” lachte mijn broer, denkende dat hij betrapt had.
“Boeiend, de beste is die ene met die gangbang, zo’n wijf dat helemaal schraalgeneukt wordt door een groep gozers.”
“Die is inderdaad geil, je hebt goede smaak broertje,” lalde hij.
Ik merkte dat mijn pik was gegroeid bij de gedachte aan de porno, ietwat beschaamd probeerde ik het te verbergen. Ik baalde dat ik een korte broek droeg, je zag alles zitten.
“En je hebt een stijve,” stelde mijn broer enthousiast en triomfantelijk.
“Ach de mijne kun je tenminste nog zien, de jouwe is zo klein dat je een vergrootglas nodig hebt!”
“Zou je willen!”
“Laat zien dan watje!”
“Echt niet!”
“Als jij het doet doe ik het!”
“Viespeukje!”
“Is dat een ja?”
“Laat maar zien dan,” lachte mijn broer terwijl hij zijn glas leegdronk in een teug en vol schonk.
Ik voelde mijn hart exploderen. Ik was bang, oprecht bang. Dit was fout, en tegelijkertijd verschrikkelijk geil. Ik sprong op, friemelde aan de gulp en liet mijn broek zakken. Mijn stijve pik was goed zichtbaar in mijn boxershort. Het was al zeker twee dagen geleden dat ik voor het laatst gerukt had, en dat was niet bepaald een verzachtende factor in mijn broek.
Ik trok mijn boxershort naar beneden en mijn pik sprong eruit. Ik voelde me rood worden, en langzaam aan ging mijn stijve pik weer liggen. Deel van me was opgelucht, een ander deel van me baalde dat het ding niet stijf bleef.
“En jij dan?”
Mijn broer stond wankel op, en friemelde aan zijn broek, ook die viel al snel op de grond. Hij had geen stijve. Ik voelde me rood worden, en bloed kroop weer in m’n lul langzaam maar zeker.
“Heb je ‘em wel eens gemeten?” vroeg hij aan mij.
“Nee,” loog ik behendig terwijl ik naar zijn pik keek. “Jij wel?”
“Leugenaar, iedere gast heeft z’n pik wel eens opgemeten!”
“16 cm,”gaf ik toe.
“Dan win ik,” blufte mijn broer.
“Zien dan.”
“19 cm!”
“Ik geloof er geen hol van.”
Zonder iets te zeggen sprong mijn broer de keuken in om met een rolmaat terug te komen.
“Ik zal het bewijzen.”
Vakkundig gaf hij z’n lul een slinger, tikte er tegen en begon er wat aan te trekken. In minder dan geen tijd stond hij fier omhoog.
Razendsnel lag hij de rolmaat erlangs, en inderdaad, 19 centimeters.
“Jouw beurt,” terwijl hij triomfantelijk de rolmaat gaf.
Ook ik trok en tikte er tegen, net als hij had gedaan, maar veel meer hoefde ik niet te doen. Ik keek naar beneden, legde de rolmaat ernaast net zoals mijn broer had gedaan en keek angstig naar het resultaat.
“zestien-en-een-half.”
“Kleintje!”
“Maar ik spuit meer dan jij ouwe zak.”
“Dat geloof ik niet, ik wit het behang.”
“Wedstrijdje?”
“Hoe stel je het voor?” vroeg hij met te veel interesse.
“Nou we gaan hier staan,” zei ik terwijl ik de rolmaat op de grond legde als soort van start streep. “En met je voeten tegen de streep aan, rukken, en kijken wie er het verste komt.”
“Deal. Wat krijgt de winnaar?”
“Weet ik niet, jij ideeën?”
“De winnaar mag om een gunst vragen van de ander morgen.”
“Deal,” zei ik.
Mijn broer slingerde wat spuug in zijn hand en wreef over zijn eikel. Het duurde vijf minuten eer hij klaarkwam. Ik zag zijn vuist heftig over de schacht van zijn dikke pik schuiven. Hij kromde zijn rug en strekte zijn benen.
Zijn zaad kwam niet veel verder dan ik had verwacht, ik wist dat ik deze wedstrijd gewonnen had.
“Mijn beurt,” galmde mijn stem.
Ik trok mijn voorhuid terug, en weer over de eikel. Langzaam beginnen, steeds sneller. Ik stopte kort, liet meer bloed in mijn lul lopen en trok dan weer. Het leek een kwartier te duren, maar in werkelijkheid was het een stuk korter. Ik zag mijn broer kijken, gefascineerd door mijn onbesneden lul. Kleiner, maar wel dikker.
Ik hoorde mezelf zacht kreunen terwijl twee dagen aan geil uit mijn lul spoten. Mijn voorhuid teruggetrokken, mijn eikel glimmend en stijf.
“Gozer… respect,” was het enige dat mijn broer nog uit kon brengen.
Ik bleef trekken, en al snel spoot ik een tweede maal. De rest-opslag was minder dan de eerste lading, maar nog altijd goed zichtbaar.
“Gozer! Doe normaal! Twee keer!”
Tevreden liet ik mijn lul slap worden.
“Ik zal eens na gaan denken over mijn prijs,” lachte ik vals tijdens het opruimen. Mijn broer lachte hartelijk, mijn plan was meer dan geslaagd…
|
|
|